«Η νίκη της Ελευθερίας και η Ανελευθερία της Εξάρτησης»

Η χώρα μας βιώνει τα αποτελέσματα μίας ακόμη παγκόσμιας κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Αποτελέσματα τα οποία, ενώ διαμορφώνουν συνθήκες δυσβάστακτες για τους ανθρώπους κάθε ηλικίας κι επαγγέλματος, στοιβάζουν ταυτόχρονα πλούτη για τους πραγματικούς αίτιους αυτής της κρίσης.

Μέσα σε συνθήκες λοιπόν καταπίεσης και εκμετάλλευσης, που ουσιαστικά καθιστούν τον άνθρωπο κοινωνικά ανελεύθερο και οικονομικά σκλάβο, «κάποιοι» θυμήθηκαν την ανάγκη να οργανώσουν εκδηλώσεις υπέρ της ελεύθερης χρήσης της «ακίνδυνης» ινδικής κάνναβης. Είχαν μάλιστα την ιδιοφυή έμπνευση να τις πραγματοποιήσουν την ημέρα που γιορτάζεται η περήφανη νίκη των λαών κατά του φασισμού. Παράβλεψη; αδιαφορία; ανοησία; όλα μαζί; Όπως και νάχει ενέργεια απαράδεκτη.

Με μία σειρά ιατροκεντρικά, οικονομικά και κοινωνιολογικά επιχειρήματα, προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ελεύθερη διακίνηση και χρήση μίας εξαρτητικής ουσίας.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Απόψεις όπως: «έτσι εξουδετερώνονται οι έμποροι πλασματικής ευτυχίας, γιατί θα στερηθούν τα κέρδη τους», «έτσι θα εξασφαλισθούν πόροι για την Πρωτογενή Πρόληψη», «έτσι θα περιορισθεί η εγκληματικότητα». Την - δήθεν επιστημονικότητα - μίας ιατροκεντρικής αντίληψης, η οποία ουσιαστικά διαγράφει την κοινωνική αιτιολόγηση της μαζικότητας και της επιδείνωσης του φαινομένου των εξαρτήσεων, ανάγοντας αυτές σε «νόσους». Τι αλήθεια; Τι;

Πραγματικά όμως πιστεύει κανείς, πως ένα κύκλωμα με τέτοια κολοσσιαία οικονομικά οφέλη, θα αποσυρθεί από την καταστροφική του δράση, γιατί κάποιοι αφελείς θα προχωρήσουν στην απελευθέρωση μίας και μόνο ουσίας. Δεν θα την αντικαταστήσουν άμεσα με κάποια άλλη στοχεύοντας και πάλι στο δυναμικότερο μέρος της κοινωνίας μας, τους νέους;

Και ποια Πρόληψη θα υπηρετήσει ένα τέτοιο μέτρο, όταν η συγκροτημένη κοινωνία, το ευνομούμενο κράτος, η επιστημονική κοινότητα, θα συμφωνούν ότι οι άνθρωποι μπορούν να ξεφύγουν από τα προβλήματα τους κάνοντας χρήση μίας εθιστικής ουσίας, αντί να τα κοιτάξουν κατάματα και να τα αντιμετωπίσουν; Από τη στιγμή που δίνεις το δικαίωμα μίας τέτοιας «φυγής», διαμορφώνεις ένα συμβολισμό και εκπέμπεις ένα μήνυμα ακραίας επικινδυνότητας. Καθιστάς επίσημη κοινωνική επιλογή τη «φυγή» από τα δυσάρεστα και τα επίπονα μέσω ενός εξαρτησιογόνου παράγοντα. Σήμερα της κάνναβης, αύριο κάποιου άλλου. Τι πρόληψη λοιπόν κάνεις;

Σκέφτηκε άραγε ακόμα κανείς, τι σημαίνει για έναν κοινωνικό χώρο, μία τέτοια ενέργεια, η οποία μοιραία θα οδηγήσει μία ομάδα ατόμων σε μία ισόβια εξάρτηση τους. Σε μία δηλαδή, διαρκή και πλήρη ανελευθερία της συναισθηματικής έκφρασης ή της κριτικής τους διάθεσης.

Και βέβαια όλα αυτά εν μέσω μίας παγκόσμιας συνθήκης, που επιβάλει όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη της συσπείρωσης των εργαζομένων, της νεολαίας, των συνταξιούχων και κάθε άλλου θιγόμενου από την κρίση. Που αναδεικνύει το αίτημα της ενίσχυσης της λαϊκής - εργατικής συνείδησης και του αγωνιστικού φρονήματος των πολιτών.

Τα προβλήματα της κοινωνίας μας μπορούν να αντιμετωπισθούν μόνο με μαχητικότητα, αγωνιστικότητα, αποφασιστικότητα, ταξική συνείδηση, οξυδέρκεια και ελεύθερα συναισθήματα. Όχι με την φυγή από μία επώδυνη πραγματικότητα, την οποία έχουμε όλοι καθήκον να την αλλάξουμε.

Η κυβερνητική νεολαία του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ο αρμόδιος Τομέας του κόμματος της, είναι εκτεθειμένοι στην κοινωνική συνείδηση, τόσο για τη στάση τους απέναντι στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και για την έμπνευση τους να οργανώσουν αυτές τις εκδηλώσεις την ημέρα Εορτασμού της Νίκης κατά του Φασισμού.

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ κατά των ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ(ΕΣΥΝ)

Παράρτημα Θεσσαλονίκης, Μάης 2015